Onze oudste heeft ons echt verwend. Met 7 maanden at hij gewoon met de pot mee. Voor hem geen potjes of gepureerde prakjes, nee gewoon wat de grote mensen ook eten en het liefst ook in die hoeveelheid. Onze jongste is een ander verhaal. Er is regelmatig strijd aan tafel. Hierin lijkt hij meer op zijn moeder. Vanaf het moment dat hij brood eet is het al een boterham met pindakaas. Proberen we iets anders aan te bieden dan wordt hij woest en doet zijn mond gewoon niet open.
Strijd
Mijn ouders hebben ook heel wat strijd met mij gestreden als het op eten aankomt. Brood ging er prima in, of dat nu een broodje pindakaas was of een ander soort beleg. Warm eten was daarin tegen gedoe. Ik viste alle ondefinieerbare stukjes van mijn bord en legde ze vakkundig op de rand om daarna niet meer aan te raken. Onze jongste heeft een jaar op aardappels, groente en vlees geleefd omdat hij dat wel redelijk at. Met rijst of pasta hoefde ik niet aan te komen, dan werd het meteen gillen.
Prikkelgevoelig
In de mond gebeurt erg veel. Het is een gevoelig gebied, zeker wanneer je prikkels intenser ervaart. Wanneer het aankomt op het eten van bijvoorbeeld een broodje pindakaas, dan blijft de massa waar je op kauwt in je mond redelijk hetzelfde. Bijt je in een tomaat dan verandert de substantie in je mond in een milliseconde van hard naar een soort natte derrie. Je krijgt ineens een andere prikkel te verwerken. Logisch dat er dan strijd aan tafel ontstaat. Door te weten welke prikkels jou kind wel en niet verdraagt heb je als ouder beter in beeld waar er gedoe ontstaat. Wil je dan ook nog weten hoe je dit gedoe voorkomt? Check dan even mijn e-book prikkels.
Verleg de focus
Soms kan het helpen de focus te verleggen, door bijvoorbeeld een spelletje te doen of vragen te stellen over andere dingen. Het boek Tafelklets, vind ik erg leuk om aan tafel te gebruiken. Probeer het gezellig te houden aan tafel en te gaan voor de verbinding met elkaar. Voor heel bewegelijke kinderen kan het helpen om eerst nog even flink de woonkamer op en neer te rennen zodat ze wat extra energie kwijt zijn en makkelijker aan tafel blijven zitten.
Deel je zorgen
Deel je zorgen met je partner, vraag tijdig om het over te nemen op het moment dat jij voelt dat je dol wordt van de strijd om het eten. Komen jullie er samen niet uit, blijft het eten een strijd en maak je je zorgen of je kind wel voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt ga dan naar de huisarts of maak een afspraak bij de Kinderdiëtist, Daphne’s aanpak sluit goed aan bij dat wat prikkelgevoelige kinderen nodig hebben.
Het heeft tijd nodig
En onze jongste? Die eet nog steeds graag een broodje pindakaas, maar heeft inmiddels wat andere opties aan zijn menu toegevoegd. Zo langzaamaan komen we er wel.
