Onze kinderen worden gedurende de dag aan allerlei emoties blootgesteld. Blijdschap, teleurstelling en verdriet van zichzelf, maar bijvoorbeeld ook van een ander. Dat kost best veel energie. Wanneer je een gevoelig kind hebt, kan het zo maar zijn dat je zoon of dochter al deze emoties overneemt. Dat hij juist ontzettend veel zin had om naar zwemles te gaan, maar van slag raakt door de kindjes die het wel lastig hebben.
Omdat HSP’ers meer prikkels opmerken en diepgaander verwerken in hun brein nemen ze ook gemakkelijker de emoties van anderen waar. Heel fijn omdat je makkelijker verbinding legt met de ander. Heel ingewikkeld omdat je makkelijker verbinding legt met de ander.
Leegzuigen
Vooral hooggevoelige kinderen vinden het lastig om hun eigen emoties te scheiden van de ander. Logisch, want ze hebben het simpelweg nog niet geleerd. Veel hooggevoelige volwassenen mogen dit trouwens ook nog leren. Het is fijn om een ander aan te voelen, maar het kan je ook compleet leegzuigen.
Is dit wel van mij
Door mezelf de vraag te stellen: ‘ Wat voel ik?’ en ‘ Is dit gevoel wel echt van mij?’ sta ik bewust stil bij mijn gevoel zonder klakkeloos aan te nemen dat dit mijn emoties zijn die ik waarneem. Guus kon als kleine baby al feilloos de emoties van anderen oppikken. Wanneer een andere kind zich verdrietig, boos of gefrustreerd voelde nam hij dit 1 op 1 over. Hierin heb ik hem altijd zo veel mogelijk ondertiteld. Vertelt wat ik bij het andere kindje zag gebeuren en daar de zin ‘ Dat kindje is boos/verdrietig, maar daar hoef jij niks mee, het is niet van jou.’ aangekoppeld. Zo klein als hij was, maakte dat, dat hij zijn rust weer kon vinden. Een fijn boek dat je hier bij kan helpen is ‘ Tijger, tijger is het waar?’
Spannend
Toen Guus voor het eerst naar de BSO moest op school, vond hij dat behoorlijk spannend. Net als een aantal anderen in de klas. Een van zijn klasgenootjes vond het zelfs zo spannend dat ze ervan moest huilen. Guus was naar haar toe gelopen en had gevraagd: ‘ Vind je het zo spannend om naar de BSO te gaan? Ik vind het ook spannend, maar als we het samen doen gaat het ons lukken en is het niet meer zo spannend.’
Mijn hart maakte een flikflak en een salto tegelijk. Yes! Wat bracht mijn kanjer het hier fantastisch in de praktijk. Je kunt de emotie van de ander herkennen en benoemen. Je kunt de ander zelfs helpen, door in dit geval het huilende kindje even te troosten. Maar het verdriet is niet van jou. Je helpt de ander niet door je net zo ellendig te voelen.
Keuze
Hoe tof dat een gevoelige peuter kan leren hoe dit werkt en het vervolgens ook kan toepassen. Het heeft mij zelf heel wat jaren oefeningen en hulp gekost om het te leren herkennen en om te buigen naar een constructieve manier om om te gaan met de emoties die ik voel. De emoties die je voelt mogen er zijn en kun je niet sturen. Hoe je ermee omgaat is wel iets waar je in te kiezen hebt.
Het is zo waardevol wanneer je kind dit al vanaf jonge leeftijd mag leren, oefenen en ontdekken. In mijn document Emoties leren voelen en benoemen geef ik je concrete handvatten om hier samen met je kind mee aan de slag te gaan.
